Rabarber staat reeds bijna 5000 jaar in hoog aanzien bij de mens, zij het aanvankelijk niet  als groente maar als geneesmiddel. De Chinezen hebben waarschijnlijk de plant uit de steppen van Azië gehaald en haar op de berghellingen van het Chinese Rijk aangeplant. Men teelde dit gewas om de wortel, waaruit het geneesmiddel werd gewonnen. Rabarber heeft een laxerende en  bloedreinigende werking. Omstreeks 1600 ontdekte Gerarde in Engeland dat men de bladstelen kon eten gelijk snijbiet en spinazie. Het duurde echter nog tot 1750 voordat rabarber als groente een grotere bekendheid kreeg. In Nederland dateert de teelt als een groentegewas van omstreeks 1900.

Rabarber is een overblijvende plant. In maart 2017 zijn de rabarberstekken in de met geitenmest bemeste grond geplant. Jaarlijks krijgt de rabarber in februari of maart geitenmest (met stro) als bemesting. De rabarber wordt natuurlijk geteeld, zonder gewasbeschermingsmiddelen en zonder kunstmest.

Tussen de planten is een aantal keren het onkruid geschoffeld en geplukt. De planten hebben geen ziekte of plagen gehad. 

De friszure smaak doet het goed in sappen, jam, desserts, vlaaien en compotes. Snijd de bladresten en de onderste harde stukken van de stelen af. Was de stelen en snijd ze in stukken van twee tot drie centimeter en kook ze met weinig water. Als de stukken geheel in vezels uit elkaar vallen, is de rabarber klaar. Rabarber kan warm of koud worden gegeten. De mogelijkheden met rabarber zijn eindeloos je kan ze gewoon koken, cake of taarten van maken, rabarber compote, jam, rabarber crumble, wijn  enz.