De haverwortel wordt ook wel Boksbaard, Paarse Morgenster, armeluis-asperges, witte schorseneren, oesterplant, boksbaard en keukenmeidenverdriet genoemd. De haverwortel werd al in de zestiende eeuw in Midden-Europa verbouwd, maar in de loop van de tijd werd hij bijna volledig verdrongen door de grote schorseneer, die een soortgelijke smaak heeft. Gebrande haverwortels leverden in tijden van schaarste een koffiesurrogaat.

De grond is in het voorjaar bemest met geitenmest, waardoor in de teelt geen kunstmest is toegepast. Haverwortel wordt op diep losgemaakte grond ter plaatse gezaaid. Op boerderij de Breemortel is de Haverwortel op 6 juni gezaaid. Het zaad kiemt langzaam. Direct na het zaaien is een middel gespoten tegen onkruid. Hierna is het onkruid met de hand geplukt, waarbij de jonge plantjes tussen het onkruid gezocht moesten worden. Het onkruid is hierna een aantal keren geschoffeld en dicht bij de plantjes geplukt. De haverwortel is regelmatig beregend met water uit de bron van Boerderij de Breemortel.
De haverwortel groeit voortreffelijk in de open lucht op de Brabantse zandgrond. De haverwortel is onbespoten. De haverwortel wordt met de hand geoogst .
De haverwortel is winterhard.

De wortels van dit zeer oude gewas worden gegeten als schorseneren en smaken naar asperge en oester.

De bladeren zijn lekker in salades, maar ook te bereiden als spinazie.