Snijboon

In de volksmond wordt de snijboon vaak snipperboon genoemd. De naam is ontleend aan het feit dat de peulen vroeger gewoonlijk overdwars in reepjes gesneden werden. De  plant vormt bonen van 18-22 cm lang, deze boon is een stoksnijboon zonder draad. De bonen zijn lekker mals en blijven dit ook langere tijd. Dit jaar zijn een viertal verschillende rassen (limka, Donna, Algarve en Raadsheer) gezaaid, om te ontdekken welke goed passen bij de bodem en om de kwaliteit van de boon te beoordelen.

Op boerderij de Breemortel zijn de eerste snijbonen op half mei gezaaid. De volgende zijn gezaaid op half juni en de laatste rond 10 juli. Om te voorkomen dat de bonenzaadjes aangetast worden door de larve van de bonenvlieg is het zaad behandeld met een middel(tracer), dat in de biologische teelt gebruikt mag worden.
Direct na het zaaien zijn de bonen afgedekt met een doek om te voorkomen dat de vogels de bonen afpikken als deze het eerste kopje boven de grond uit steken. Als de bonen bijna 10 cm groot zijn is het doek verwijderd. De snijbonen vormen draden om aan een stok/tak omhoog te klimmen. Om de bonen hiermee te helpen zijn onbewerkte kastanjepalen in de rij geplaatst, waarop aan de bovenkant een ijzerdraad is bevestigd. Alle bonen zijn aangebonden met jutetouw. Op deze manier kan de boon mooi klimmen.
In dit droge jaar krijgen de bonen regelmatig water met een druppelslangetje. Op die manier is er minder water nodig dan met sproeiers en komt het water direct op de plek, waar het water nodig is.Tussen de snijbonen is een aantal keren het onkruid geschoffeld en geplukt.
De bonen worden met de hand geoogst.

De plant vormt bonen van 18-22 cm lang, dit zijn stoksnijbonen zonder draad. De bonen zijn lekker mals en blijven dit ook langere tijd. Je kan de bonen snijden en dan koken, ook kan je van de bonen een bonen stamp maken, je kan de bonen ook in iets grotere stukken snijden en ze dan eerst even koken en daarna kort wokken. De bonen kunnen ook gedroogd gegeten worden.